Bir yemin etme biçimi olarak “he valla kuran ı kerim”

Böyle bir şey cidden var dostlarım. Ben de ilk kez burada karşılaştım, çok şaşırdım. Hatta her duyduğumda gülmekten katılmamak için zor tutuyorum kendimi.

 

Ağrı-Van menşeili bu yemin etme biçimi bizim öğrenciler arasında pek yaygın, zira öğrencilerimizin çoğu Ağrı, Van ve çevresinden.

 

Bir gün öğrencilerimden biri derste hiç beklemediğim üstün bir performans gösterince,

 “Bana biraz yardım almışsın gibi geldi.”dedim.

“Hocam valla kuran ı kerim kendim yapmışım.” dedi. Ben 5 sn boyunca mavi ekran modunda çocuğun suratına baktım, ne demek istediğini anlayamamıştım çünkü.

“Cidden tek başına mı yaptın yani?” diye sordum tekrar.

Cevap:

“He valla kuran ı kerim.”

İşte o dakikadan itibaren ne demek istediğini anlayıp patlattım kahkahayı. Malum öğrenci ve çevremdeki diğer öğrenciler gülmeme bir anlam veremeyip şaşkın şaşkın yüzüme baktılar. Bense koridorda hem yürüyüp hem gülmeye devam ediyordum, sesim duvarlarda yankılanıyordu hatta.

 

Belli bir süre daha (dimağım alışana kadar) bu sözü her duyduğumda gülmeye devam ettim. “Allah’ın adını verdim.” tarzı yeminler bile bana tuhaf gelirken (çünkü hiçbir zaman insanları kendime inandırmak için yemin etmek zorunda kalmadım) bu kez Kuran-ı Kerim’i kullanarak yemin edenleri görünce şaşkınlığım tavan yaptı.

 

Ve son zamanlarda artık şunu fark ettim ki, hangi öğrenci bu şekilde yemin ediyorsa kesin yalan söylüyordur. Bir samimiyetsizlik olduğunu seziyordum bu yeminde, hep şüpheyle yaklaşıyordum bu şekilde yemin eden öğrencilere ki bir öğrencimin yalanını yakaladım. İşte o zaman şüphelerimde yanılmadığımı anladım. Zaten yemin ederken Allah’ın adını kullananlara da inanmazdım.

 

Neyse işte bana komik geldi, güldüm, sizinle paylaştım belki hoşunuza gider de gülersiniz diye.

 

Bir ara Kürtçe öğrenme maceralarımı da anlatacağım, ama hangi ara bilemiyorum. Belki Kütçemi biraz daha geliştirdiğimde olabilir.

 

Şimdilik şev baş…